Próżno najstarsi górale zachodzą w głowę próbując dociec od kiedy pali się w Ujsołach Wawrzyńcowa Huda. W związku z powyższym trzeba przyjąć, że ten prastary obrzęd zrośnięty jest z Ujsołami od zawsze i na zawsze. Zanim 45 lat temu trafił na głębokie wody Tygodnia Kultury Beskidzkiej, był pieczołowicie pielęgnowany od zamierzchłych czasów przez kolejne pokolenia ujsolskich górali jako ważny element ich tożsamości. Bez względu na zmieniające się czasy, nowe trendy, czy mody hudy nie wygasły nigdy; rok w rok płonęły w noc świętego Wawrzyńca (z 9 na 10 sierpnia) czyniąc zadość wielowiekowej tradycji. Płonęły na górskich polanach, w dolinach, na kamieńcach we wszystkich 4 wsiach (Ujsoły, Złatna, Glinka i Soblówka) Gmina Ujsoły. Mało tego, każdy Zarębek miał swoją hudę rywalizując z innymi pod względem jej wysokości i czasu, w jakim spłonęła. Przygotowania do tego ujsolskiego święta rozpoczynały się już w połowie lipca kiedy to wyruszano w poszukiwania najbardziej dorodnych jałowców oraz długich na kilkanaście a nierzadko nawet kilkadziesiąt metrów żerdzi, które starannie strugano z kory. Następnie w miejscu lokalizacji hudy, stawał prymitywny szałas zbudowany ze zwykłych okrajków, w którym aż do dnia podpalenia hudy dyżurowała nocami młodzież pilnując, aby „konkurencja” z sąsiedniego zarębka nie podłożyła ognia pod konstrukcję niwecząc całą pracę i wystawiając budowniczych na pośmiewisko.